Θρύλος του Rannamaari

Ο Θρύλος του Rannamaari αποτελεί παραδοσιακό μύθο των Μαλδιβών και χρονολογείται τον 12ο αιώνα μ.Χ, όταν η πλειονότητα των Μαλδιβέζων ακόμη ακολουθούσαν τις πρακτικές του Βουδισμού. Ο τοπικός θρύλος αναφέρει ότι ο Rannamaari, ένας θαλάσσιος δαίμονας, εμφανιζόταν μια φορά το μήνα και τρομοκρατούσε τους νησιώτες. Για να ηρεμούν το δαίμονα, ο τοπικός Βασιλιάς ή οι ακόλουθοί του, επέλεγαν κάθε μήνα μία παρθένα ανάμεσα από τους κατοίκους, την οποία έστελναν σε ειδικά διαμορφωμένο βωμό και τη θυσίαζαν. Αυτό συνέβαινε την πρώτη νύχτα κάθε μήνα. Το 1153 μ.Χ, ο Μαροκινός λόγιος Abu Barakat Yusuful Barbari επισκέφθηκε το τότε βουδιστικό νησιωτικό σύμπλεγμα των Μαλδιβών. Ακούγοντας για το θαλάσσιο δαίμονα και τις θυσίες αγνών κοριτσιών, προσφέρθηκε να πάει μόνος του στο βωμό αντί της παρθένας. Φτάνοντας στο βωμό, ξεκίνησε να ψέλνει στοίχους από το Κοράνι, οι οποίοι φόβισαν και τελικά έδιωξαν μακριά το τέρας. Πιστεύεται ότι ως ανταμοιβή για τη βοήθεια που προσέφερε ο Abu Barakat, ολόκληρο το έθνος ασπάστηκε το Ισλάμ μετά την προτροπή του Βουδιστή Βασιλιά Koimaala.