Η Χαμένη Ατλαντίδα των Μάγιας

Η πρωινή ομίχλη σκεπάζει το Παλένκε. Μόνο οι κορυφές των δένδρων της πυκνής ζούγκλας ξεχωρίζουν, ενώ όσο περνάει η ώρα αρχίζουν να ξεπροβάλλουν οι οδοντωτές ανάγλυφες στέγες των αυστηρών ναών και των επιβλητικών ανακτόρων. Χαμένο για εκατοντάδες χρόνια μέσα στη βαθιά ζούγκλα με την τροπική βλάστηση, όπου μόνο τα φλογερά κόκκινα λουλούδια ενός φλαμπουαγιάν αναστατώνουν, το μυστηριώδες Παλένκε μάς αποκαλύπτεται. Και η φαντασία μας συμπληρώνει τους γκρίζους ναούς βάφοντάς τους κόκκινους, όπως τότε, όταν μεγαλουργούσε ο «Πραγματικός Ανδρας» Πακάλ. Το «Οχυρωμένο σπίτι», όπως σημαίνει το Παλένκε από την ισπανική παράφραση της λέξης Οτολούμ, δεν αντιλήφθηκε ο Ερνάν Κορτές όταν πέρασε 40 χλμ. έξω από την πόλη. Από μάγιας Ινδιάνους έμαθε την ύπαρξή της ο ιερέας Ορντονιέθ ι Αγκιλάρ, ο οποίος διοργάνωσε την πρώτη εξερεύνηση και την παρουσίασε στο βιβλίο του ως «Χαμένη Ατλαντίδα» των Μάγιας. Ανάμεσα στους περιπετειώδεις τύπους που έφτασαν εκεί, ο Γκιγιόμ Ντυπέ ανέλαβε το 1805 την πρώτη ανασκαφή. Ο εκκεντρικός Κόμης ντε Βαλντέκ στα 60 του έζησε για δύο χρόνια (1831-1833) σε κτίσμα που πήρε και το όνομά του και δημοσίευσε βιβλίο με πολλά σκίτσα από τους ναούς, ρίχνοντας πάνω στο Παλένκε τους προβολείς μιας κοινωνίας διψασμένης για περιπέτειες σε εξωτικές χώρες με αμύθητους θησαυρούς. Αυτή την περιπέτεια θα ζήσουμε στο Παλένκε, που θα γίνει ακόμη πιο συναρπαστική ακολουθώντας δύσβατα μονοπάτια μέσα στη ζούγκλα, ανάμεσα σε κρυμμένα ερείπια και ποταμάκια που οδηγούν σε μικρές λιμνούλες και προσφέρονται για ένα δροσιστικό εξαγνιστικό μπάνιο.