Μεγάλη Ζιμπάμπουε

Το σύγχρονο κράτος της Ζιμπάμπουε οφείλει το όνομά του σε έναν τεράστιο αρχαιολογικό χώρο, γεμάτο από πέτρινα ερείπια, γνωστό ως «η Μεγάλη Ζιμπάμπουε». Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι πρόκειται για το κέντρο μιας μεγάλης αφρικανικής αυτοκρατορίας.

Στην αφρικανική γλώσσα μπαντού, η λέξη ζιμπάμπουε, σημαίνει «πέτρινα σπίτια». Στην πραγματικότητα η πέτρα χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή περιβόλων γύρω από τα κτίσματα, φτιαγμένα τα ίδια από πηλό. Τα παλαιότερα ερείπια χρονολογούνται από την 8ο αιώνα, αλλά ενδεχόμενα κατοικούσαν εκεί άνθρωποι κάπου 600 χρόνια νωρίτερα. Πάντως από το 1100 κι έπειτα κυριαρχούσαν στην περιοχή οι Σόνα, που και σήμερα αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα της Ζομπάμπουε και της Μοζαμβίκης. Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν αγρότες, αλλά η Μεγάλη Ζιμπάμπουε απόκτησε δύναμη όταν έφτασε εκεί μια φυλή κτηνοτρόφων. Αυτοί ήταν μάλλον και έμποροι χρυσού. Η αυτοκρατορία έφτασε στην πιο μεγάλη της δύναμη ανάμεσα το 12ο και 15ο αιώνα. Από τα ευρήματα γνωρίζουμε ότι οι κάτοικοι ήταν ικανοί μεταλλωρύχοι και τεχνουργοί. Γνώριζαν την εξόρυξη και την τήξη του χρυσού, που τον πουλούσαν στους Άραβες, Κινέζους και Ινδούς εμπόρους. Η Μεγάλη Ζιμπάμπουε κατά το απόγειο της δόξας της, κατοικούσαν κάπου 150 ηγετικές προσωπικότητες και χιλιάδες λαού ολόγυρα. Το κύριο κτίσμα που απέμεινε είναι ένας πέτρινος περίβολος, περιφέρειας 250 μέτρων. Μέσα διακρίνονται τα θεμέλια πολυάριθμων μικρών κτισμάτων από πηλό, καθώς κι ένας στρογγυλός πύργος ύψους 9 μέτρων, ίσως για τελετές. Δεν γνωρίζουμε τους λόγους της παρακμής της πόλης, αλλά κάποιο ρόλο πρέπει να έπαιξαν η ξηρασία, η πολιτική αστάθεια και η πείνα. Μέχρι το 17ο αιώνα υπήρξαν ακόμη μερικοί κάτοικοι. Το 1867, την ανακάλυψαν ξανά οι Ευρωπαίοι, που νόμισαν ότι βρήκαν τα ορυχεία χρυσού του Σολομώντα, όπως αναφέρεται στη Βίβλο. Κατέσκαψαν το χώρο, με αποτέλεσμα να καταστρέψουν πολλά από τα ιστορικά ευρήματα της πόλης.