Δεκ

Καρχηδόνα, η «Ρώμη της Αφρικής»

Ταξιδέψτε μαζί μας στην Τυνησία και ανακαλύψτε την ιστορία, τον αρχαιολογικό χώρο και τα μυστικά της Αρχαίας Καρχηδόνας.

Χτισμένη στη βόρεια ακτή της Αφρικής, στα περίχωρα της σημερινής πρωτεύουσας της Τυνησίας, της Τύνιδας, κείτονται τα ερείπια της αρχαίας Καρχηδόνας. Σύμφωνα με την παράδοση, η Καρχηδόνα ιδρύθηκε το 814 π.Χ. από τους Φοίνικες θαλασσοπόρους, περίπου 60 χρόνια πριν από την αντίζηλό της, τη Ρώμη. Έγινε μία από τις μαγλύτερες δυνάμεις της Μεσογείου λόγω του επιχειρηματικού πνεύματος και των εμπορικών δυνατοτήτων της. Ο Έλληνας ιστορικός Άππιος ανέφερε για τους Καρχηδόνιους: «Σε ισχύ ήταν ίσοι με τους Έλληνες, σε πλούτο ήταν ίσοι με τους Πέρσες». Η επεκτατική της όμως πολιτική την έφερε αντίπαλο με τις Συρρακούσες και τη Ρώμη, ξεκινώντας μια σειρά από πολέμους. Θρυλική προσωπικότητα των Καρχηδονίων υπήρξε ο δικαβόητος Αννίβας (Hannibal). “Η Καρχηδόνα Πρέπει να Καταστραφεί!” αναφώνησε η Ρώμη και έτσι και έγινε. Η πόλη καταστράφηκε το 146 π.Χ, ισοπεδώθηκε και καταδικάστηκε με τελετουργικές κατάρες, και απαγορεύτηκε να κατοικηθεί από ανθρώπους.

Η Καρχηδόνα βρέθηκε μπροστά σε ένα φαινομενικά οριστικό τέλος. Ωστόσο, μόλις έναν αιώνα αργότερα ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε να ιδρύσει εκεί μια αποικία. Προς τιμήν του ονομάστηκε Κολόνια Γιούλια Καρτάγκο. Ρωμαίοι μηχανικοί, μετακινώντας ίσως και 100.000 κυβικά μέτρα χώμα, ισοπέδωσαν την κορυφή της Βύρσας σχηματίζοντας μια τεράστια επίπεδη επιφάνεια και εξαλείφοντας όλα τα ίχνη του παρελθόντος. Πάνω εκεί χτίστηκαν ναοί και περίτεχνα δημόσια κτίρια. Καθώς περνούσε ο καιρός, η Καρχηδόνα έγινε “μια από τις πλουσιότερες πόλεις του ρωμαϊκού κόσμου”, η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Δύσης μετά τη Ρώμη. Ωστόσο, οι μέρες της Καρχηδόνας ήταν μετρημένες. Για άλλη μια φορά, το μέλλον της ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με αυτό της Ρώμης. Καθώς παρήκμαζε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το ίδιο συνέβαινε και με την Καρχηδόνα. Η πόλη δεν μπόρεσε να αντισταθεί στις επιδρομές των Αράβων στη Βόρεια Αφρική. Η Καρχηδόνα κατακτήθηκε και έπειτα οι πέτρες της χρησιμοποιήθηκαν για την οικοδόμηση της Τύνιδας. Τους επόμενους αιώνες, τα μάρμαρα και οι γρανίτες που κάποτε κοσμούσαν τη ρωμαϊκή πόλη λαφυραγωγήθηκαν και εξάχθηκαν, για να χρησιμοποιηθούν στην οικοδόμηση των καθεδρικών ναών της Γένοβας και της Πίζας στην Ιταλία, πιθανόν δε, ακόμη και του Καντέρμπουρι στην Αγγλία.